देवो देवेषु देवः पथो अनक्ति मध्वा घृतेन ॥

देवाः पितरः पितरो देवाः। यो अस्मि सो अस्मि ॥

सोदक्रामत्सान्तरिक्षे चतुर्धा विक्रान्तातिष्ठत् ॥

ओषधीरेवास्मै रथन्तरं दुहे व्यचो बृहत् ॥

तां धृतराष्ट्र ऐरावतोधोक्तां विषमेवाधोक्।

तद्विषं सर्पा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

यदाञ्जनाभ्यञ्जनमाहरन्त्याज्यमेव तत् ॥

ये व्रीहयो यवा निरुप्यन्तेंऽशव एव ते ॥

यान्युलूखलमुसलानि ग्रावाण एव ते ॥

शूर्पं पवित्रं तुषा ऋजीषाभिषवणीरापः ॥

सर्वो वा एषोऽजग्धपाप्मा यस्यान्नं नाश्नन्ति ॥

तस्मा उद्यन्त्सूर्यो हिङ्कृणोति संगवः प्र स्तौति।

तस्मा अभ्रो भवन्हिङ्कृणोति स्तनयन्प्र स्तौति।

उप हरति प्रति हरत्युच्छिष्टं निधनम्।

यत्प्रतिशृणोति प्रत्याश्रावयत्येव तत् ॥

दितिः शूर्पमदितिः शूर्पग्राही वातोऽपाविनक् ॥

त्रपु भस्म हरितं वर्णः पुष्करमस्य गन्धः ॥

सत्येनावृता श्रिया प्रावृता यशसा परीवृता ॥

मृत्युर्हिङ्कृण्वत्युग्रो देवः पुच्छं पर्यस्यन्ती ॥

शरव्या मुखेऽपिनह्यमान ऋतिर्हन्यमाना ॥

पाप्माधिधीयमाना पारुष्यमवधीयमाना ॥

अभूतिरुपह्रियमाणा पराभूतिरुपहृता ॥

अग्निः क्रव्याद्भूत्वा ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यं प्रविश्यात्ति ॥

य एवं विदुषो ब्राह्मणस्य क्षत्रियो गामादत्ते ॥

तावांस्ते मघवन्महिमोपो ते तन्वः शतम् ॥