कृत्रिमःकण्टकः शतदन्य एषः। अपास्याः केश्यं मलमप शीर्षण्यं लिखात् ॥

व्रात्यआसीदीयमान एव स प्रजापतिं समैरयत् ॥

स प्रजापतिःसुवर्णमात्मन्नपश्यत्तत्प्राजनयत् ॥

स देवानामीशांपर्यैत्स ईशानोऽभवत् ॥

स उदतिष्ठत्सप्राचीं दिशमनु व्यचलत् ॥

तं बृहच्चरथन्तरं चादित्याश्च विश्वे च देवा अनुव्यचलन् ॥

भूतं चभविष्यच्च परिष्कन्दौ मनो विपथम् ॥

स उदतिष्ठत्सदक्षिणां दिशमनु व्यचलत् ॥

अमावास्या चपौर्णमासी च परिष्कन्दौ मनो विपथम्। मातरिश्वा च पवमानश्च विपथवाहौवातः सारथी रेष्मा प्रतोदः। कीर्तिश्च यशश्च पुरःसरावैनंकीर्तिर्गच्छत्या यशो गच्छति य एवं वेद ॥

स उदतिष्ठत्सप्रतीचीं दिशमनु व्यचलत् ॥

तं वैरूपं चवैराजं चापश्च वरुणश्च राजानुव्यचलन् ॥

स उदतिष्ठत्सउदीचीं दिशमनु व्यचलत् ॥

तं श्यैतं चनौधसं च सप्तर्षयश्च सोमश्च राजानुव्यचलन् ॥

श्रुतं चविश्रुतं च परिष्कन्दौ मनो विपथम् ॥

सोऽब्रवीदासन्दीं मे सं भरन्त्विति ॥

तस्याग्रीष्मश्च वसन्तश्च द्वौ पादावास्तां शरच्च वर्षाश्च द्वौ ॥

वेद आस्तरणंब्रह्मोपबर्हणम् ॥

शारदौ मासौगोप्तारावकुर्वञ्छ्यैतं च नौधसं चानुष्ठातारौ ॥

शैशिरौ मासौगोप्तारावकुर्वन्दिवं चादित्यं चानुष्ठातारौ ॥

तस्मैप्रतीच्या दिशो अन्तर्देशात्पशुपतिमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् ॥

तस्मैउदीच्या दिशो अन्तर्देशादुग्रं देवमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् ॥

तस्माऊर्ध्वाया दिशो अन्तर्देशान्महादेवमिष्वासमनुष्ठातारमकुर्वन् ॥

तमृतं च सत्यंच सूर्यश्च चन्द्रश्च नक्षत्राणि चानुव्यचलन् ॥

तमृचश्चसामानि च यजूंषि च ब्रह्म चानुव्यचलन् ॥

तमितिहासश्चपुराणं च गाथाश्च नाराशंसीश्चानुव्यचलन् ॥

सोऽनावृत्तांदिशमनु व्यचलत्ततो नावर्त्स्यन्नमन्यत ॥

तं दितिश्चादितिश्चेडा चेन्द्राणी चानुव्यचलन् ॥

ऐनमापोगच्छत्यैनं श्रद्धा गच्छत्यैनं वर्षं गच्छति य एवं वेद ॥

सोऽरज्यत ततोराजन्योऽजायत ॥

तद्यस्यैवंविद्वान्व्रात्यो राज्ञोऽतिथिर्गृहानागच्छेत् ॥

अतो वैबृहस्पतिमेव ब्रह्म प्राविशदिन्द्रं क्षत्रं ॥

अयं वा उअग्निर्ब्रह्मासावादित्यः क्षत्रम् ॥

यः पृथिवींबृहस्पतिमग्निं ब्रह्म वेद ॥

स य एवंविदुषा व्रात्येनातिसृष्टो जुहोति ॥

तद्यस्यैवंविद्वान्व्रात्य एकां रात्रिमतिथिर्गृहे वसति ॥

येन्तरिक्षेपुण्या लोकास्तानेव तेनाव रुन्द्धे ॥

ये पुण्यानांपुण्या लोकास्तानेव तेनाव रुन्द्धे॥

स यद्दक्षिणांदिशमनु व्यचलद्भूत्वानुव्यचलद्बलमन्नादं कृत्वा ॥

स यद्ध्रुवांदिशमनु व्यचलद्विष्णुर्भूत्वानुव्यचलद्विराजमन्नादीं कृत्वा ॥

तस्यव्रात्यस्य। योऽस्य तृतीयः प्राणोऽभ्यूढो नामासौ स चन्द्रमाः॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य प्रथमोऽपानः सा पौर्णमासी ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य द्वितीयोऽपानः साष्टका ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य तृतीयोऽपानः सामावास्या ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य चतुर्थोऽपानः सा श्रद्धा ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य पञ्चमोऽपानः सा दीक्षा ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य प्रथमो व्यानः सेयं भूमिः ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य चतुर्थो व्यानस्तानि नक्षत्राणि ॥

तस्यव्रात्यस्य।योऽस्य पञ्चमो व्यानस्त ऋतवः ॥

तस्यव्रात्यस्य। यदादित्यमभिसंविशन्त्यमावास्यां चैव तत्पौर्णमासीं च॥

तस्यव्रात्यस्य। एकं तदेषाममृतत्वमित्याहुतिरेव ॥

अह्नाप्रत्यङ्व्रात्यो रात्र्या प्राङ्नमो व्रात्याय ॥

अतिसृष्टो अपांवृषभोऽतिसृष्टा अग्नयो दिव्याः ॥

म्रोको मनोहाखनो निर्दाह आत्मदूषिस्तनूदूषिः ॥

तेनतमभ्यतिसृजामो योस्मान्द्वेष्टि यं वयं द्विष्मः ॥

अपामग्रमसिसमुद्रं वोऽभ्यवसृजामि ॥

यो व आपोऽग्निराविवेश स एष यद्वो घोरं तदेतत् ॥

प्रास्मदेनोवहन्तु प्र दुःष्वप्न्यं वहन्तु ॥

मधुमती स्थमधुमतीं वाचमुदेयम् ॥

उपहूतो मेगोपा उपहूतो गोपीथः ॥

बृहस्पतिर्मआत्मा नृमणा नाम हृद्यः ॥

असंतापं मेहृदयमुर्वी गव्यूतिः समुद्रो अस्मि विधर्मणा ॥

नाभिरहंरयीणां नाभिः समानानां भूयासम् ॥

स्वासदसि सूषाअमृतो मर्त्येश्वा ॥

मा मां प्राणोहासीन्मो अपानोऽवहाय परा गात् ॥

स्वस्त्यद्योषसो दोषसश्च सर्व आपः सर्वगणो अशीय ॥

तं त्वा स्वप्नतथा सं विद्म स नः स्वप्न दुःष्वप्न्यात्पाहि ॥

विद्म तेस्वप्न जनित्रं निरृत्याः पुत्रोऽसि यमस्य करणः । अन्तकोऽसिमृत्युरसि । तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स नः स्वप्नदुःष्वप्न्यात्पाहि ॥

विद्म तेस्वप्न जनित्रं पराभूत्याः पुत्रोऽसि यमस्य करणः । अन्तकोऽसिमृत्युरसि । तं त्वा स्वप्न तथा सं विद्म स नः स्वप्नदुःष्वप्न्यात्पाहि ॥

तं त्वा स्वप्नतथा सं विद्म स नः स्वप्न दुःष्वप्न्यात्पाहि ॥

उषा देवी वाचासंविदाना वाग्देव्युषसा संविदाना ॥

तेऽमुष्मैपरा वहन्त्वरायान्दुर्णाम्नः सदान्वाः ॥

अनागमिष्यतोवरानवित्तेः संकल्पानमुच्या द्रुहः पाशान् ॥

देवानामेनंघोरैः क्रूरैः प्रैषैरभिप्रेष्यामि ॥

वैश्वानरस्यैनं दंष्ट्रयोरपि दधामि ॥

योस्मान्द्वेष्टि तमात्मा द्वेष्टु यं वयं द्विष्मः स आत्मानं द्वेष्टु॥

निर्द्विषन्तंदिवो निः पृथिव्या निरन्तरिक्षाद्भजाम ॥

यददोअदोअभ्यगच्छन् यद्दोषा यत्पूर्वां रात्रिम् ॥

यज्जाग्रद्यत्सुप्तो यद्दिवा यन्नक्तम् ॥

यदहरहरभिगच्छामि तस्मादेनमव दये ॥

तदग्निराहतदु सोम आह पूषा मा धात्सुकृतस्य लोके ॥

अगन्म स्वःस्वरगन्म सं सूर्यस्य ज्योतिषागन्म ॥

शुक्रोऽसिभ्राजोऽसि। स यथा त्वं भ्राजता भ्राजोऽस्येवाहं भ्राजता भ्राज्यासम्॥

नमो वः पितरोभामाय नमो वः पितरो मन्यवे ॥

नमो वः पितरोयद्घोरं तस्मै नमो वः पितरो यत्क्रूरं तस्मै ॥

नमो वः पितरोयच्छिवं तस्मै नमो वः पितरो यत्स्योनं तस्मै ॥

येऽत्र पितरःपितरो येऽत्र यूयं स्थ युष्मांस्तेऽनु यूयं तेषां श्रेष्ठा भूयास्थ॥

य इह पितरोजीवा इह वयं स्मः। अस्माँस्तेऽनु वयं तेषां श्रेष्ठा भूयास्म ॥