हे (शतक्रतो) असंख्यशुभकर्मणां कर्तः प्रभो ! त्वम् (भद्रंभद्रम्२) अतिशयेन कल्याणकरम् (इषम्३) अन्नधनविज्ञानादिकम्। इषम् इति अन्ननाम। निघं० २।७। इषु इच्छायाम्, इषु गतौ धातोः क्विप्। (ऊर्जम्) बलं, प्राणशक्तिम्, रसं च। ऊर्ज बलप्राणनयोः। ऊर्ग् रसः। श० १।५।४।२। (नः) अस्मभ्यम् (आ भर) आहर। अत्र हृग्रहोर्भश्छन्दसि इति वार्तिकेन हस्य भत्वम्। (यत्) यस्मात्, हे (इन्द्र) दयानिधे परमात्मन् ! त्वम् (नः) अस्मान् (मृडयासि) सुखयसि। मृड सुखने तुदादौ पठितो वेदे चुरादिरपि प्रयुज्यते। लडर्थे लेटि आडागमः। मृडयतिरुपदयाकर्मा पूजाकर्मा वा इति निरुक्तम् १०।१५ ॥९॥