टिप्पणी: ३०−(कोशम्)रत्नसुवर्णादिसंचयस्थानं यथा (दुहन्ति) दुहिर्द्विकर्मकः। प्रपूरयन्ति (कलशम्)कुम्भसदृशं पयोधरम् (चतुर्बिलम्) चतुश्छिद्रम्। चतुःस्तनम् (इडाम्) अ० ३।१०।६।ईड स्तुतौ-घञ्। ईकारस्य ह्रस्वः, टाप्। इला गोनाम-निघ० २।११। ईड्याम्।स्तुत्याम्। (धेनुम्) अ० ३।१०।१। धेट इच्च। उ० ३।३४। इति धेट् पाने-नु। यद्वा, धिधारणे-तर्पणे च-नु। धेनुर्धयतेर्वा धिनोतेर्वा-निरु० ११।४२। दोग्ध्रीं गाम् (मधुमतीम्) मधुररसदुग्धयुक्ताम् (स्वस्तये) कल्याणाय (ऊर्जम्) बलकरं रसम् (मदन्तीम्) मदयन्तीम्। तोषयन्तीम्। वर्धयन्तीम् (अदितिम्) अ० २।२८।४।कृत्यल्युटो बहुलम्। पा० ३।३।११६। दीङ् क्षये, दो अवखण्डने-क्तिन्। अदितिरदीनादेवमाता-निरु० ४।२२। अदितिर्गोनाम-निघ० २।११। अदीनामखण्डनीयां गाम् (जनेषु)मनुष्येषु (अग्ने) हे विद्वन् राजन् (मा हिंसीः) मा वधीः मा पीडय (परमे)सर्वोत्कृष्टे (व्योमन्) व्योम्नि। सर्वव्यापके परमात्मनि ॥