पदार्थान्वयभाषाः - दुर्हणावान्=दुःखेन हन्तुं योग्यो दुर्हणः संसारः। रक्ष्यमाणत्वेन सोऽस्यास्तीति दुर्हणावान् संसाररक्षकः। परैर्दुःसहहननं दुर्हणं तद्वान् वा। इन्द्रः। अस्मद् आरे=अस्माकं समीपे। अद्येदानीम्। आयातु किन्तु। सु=सुष्ठु अतिशयेन। सायं=दिनस्यावसानम्। मो करत्=माकार्षीत्, विलम्बं माकार्षीदित्यर्थः। अत्र दृष्टान्तः। अश्रीर इव जामाता=जायते इति जा अपत्यं तस्य निर्माता जामाता दुहितुः पतिः। अश्रीर इव=न श्रीरश्रीः, अश्रीरस्यास्तीति अश्रीरः। मत्वर्थीयो रः। यथा शोभारहितो गुणैर्विहीनो जामाता असकृदाहूतोऽप्यासायङ्कालं विलम्बते। तद्वत्। हे भगवन् ! अस्मत्समीपागमनाय मा विलम्बिष्ठाः ॥२०॥

पदार्थान्वयभाषाः - (अद्य) इदानीं (दुर्हणावान्) परैः दुःसहनवान् भवान् (अस्मत्, आरे) अस्माकं समीपे आगच्छन्तु (सु) अतिशयेन (सायं) विलम्बं (मा, करत्) मा कार्षीः (अश्रीरः) निर्धनः (जामाता) जामपत्यं माति सत्करोति स जामाता दुहितुः पतिरिव ॥२०॥