दी॒र्घस्ते॑ अस्त्वङ्कु॒शो येना॒ वसु॑ प्र॒यच्छ॑सि । यज॑मानाय सुन्व॒ते ॥
dīrghas te astv aṅkuśo yenā vasu prayacchasi | yajamānāya sunvate ||
दी॒र्घः । ते॒ । अ॒स्तु॒ । अ॒ङ्कु॒शः । येन॑ । वसु॑ । प्र॒ऽयच्छ॑सि । यज॑मानाय । सु॒न्व॒ते ॥ ८.१७.१०
शिव शंकर शर्मा
पुनः प्रार्थना विधान करते हैं।
आर्यमुनि
अब योद्धा के लिये आशीर्वादात्मक वचन कथन करते हैं।
शिव शंकर शर्मा
पुनः प्रार्थना विधीयते।
आर्यमुनि
अथ योद्धृभ्य आशीर्वादो दीयते।