यदि॑न्द्रा॒हं यथा॒ त्वमीशी॑य॒ वस्व॒ एक॒ इत् । स्तो॒ता मे॒ गोष॑खा स्यात् ॥
yad indrāhaṁ yathā tvam īśīya vasva eka it | stotā me goṣakhā syāt ||
यत् । इ॒न्द्र॒ । अ॒हम् । यथा॑ । त्वम् । ईशी॑य । वस्वः॑ । एकः॑ । इत् । स्तो॒ता । मे॒ । गोऽस॑खा । स्या॒त् ॥ ८.१४.१
शिव शंकर शर्मा
पुनः इन्द्र की प्रार्थना आरम्भ करते हैं।
आर्यमुनि
अब इस सूक्त में राष्ट्रपति को उपदेश करते हुए उसका कर्तव्य कथन करते हैं।
शिव शंकर शर्मा
पुनरपीन्द्रस्य प्रार्थनामारभते।
आर्यमुनि
अथास्मिन् सूक्ते राष्ट्रपतिमुपदिशन् तत्कर्तव्यं कथयति।