दू॒रादिन्द्र॑मनय॒न्ना सु॒तेन॑ ति॒रो वै॑श॒न्तमति॒ पान्त॑मु॒ग्रम्। पाश॑द्युम्नस्य वाय॒तस्य॒ सोमा॑त्सु॒तादिन्द्रो॑ऽवृणीता॒ वसि॑ष्ठान् ॥२॥
dūrād indram anayann ā sutena tiro vaiśantam ati pāntam ugram | pāśadyumnasya vāyatasya somāt sutād indro vṛṇītā vasiṣṭhān ||
दू॒रात्। इन्द्र॑म्। अ॒न॒य॒न्। आ। सु॒तेन॑। ति॒रः। वै॒श॒न्तम्। अति॑। पान्त॑म्। उ॒ग्रम्। पाश॑ऽद्युम्नस्य। वा॒य॒तस्य॑। सोमा॑त्। सु॒तात्। इन्द्रः॑। अ॒वृ॒णी॒त॒। वसि॑ष्ठान् ॥२॥
स्वामी दयानन्द सरस्वती
फिर वह राजा कैसे विद्वानों को स्वीकार करे, इस विषय को अगले मन्त्र में कहते हैं ॥
स्वामी दयानन्द सरस्वती
पुनः स राजा कीदृशान् विदुषः स्वीकुर्यादित्याह ॥
हे मनुष्या ! ये सुतेन वैशन्तं पान्तमुग्रमिन्द्रं दूरादनयन् दारिद्र्यं तिरो नयन्ति तैः पाशद्युम्नस्य वायतस्य सुतात्सोमादिन्द्रो वसिष्ठानत्यावृणीत ॥२॥