विराड्वा इदमग्र आसीत्तस्या जातायाः। सर्वमबिभेदियमेवेदं भविष्यतीति ॥

सोदक्रामत्सा गार्हपत्ये न्यक्रामत्।

गृहमेधी गृहपतिर्भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्साहवनीये न्यक्रामत्।

यन्त्यस्य देवा देवहूतिं प्रियो देवानां भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा दक्षिणाग्नौ न्यक्रामत्।

यज्ञर्तो दक्षिणीयो वासतेयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा सभायां न्यक्रामत्।

यन्त्यस्य सभां सभ्यो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा समितौ न्यक्रामत्।

यन्त्यस्य समितिं सामित्यो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सामन्त्रणे न्यक्रामत्।

यन्त्यस्यामन्त्रणमामन्त्रणीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सान्तरिक्षे चतुर्धा विक्रान्तातिष्ठत् ॥

तां देवमनुष्या अब्रुवन्नियमेव तद्वेद यदुभय उपजीवेमेमामुप ह्वयामहा इति ॥

तामुपाह्वयन्त ॥

ऊर्ज एहि स्वध एहि सूनृत एहीरावत्येहीति ॥

तस्या इन्द्रो वत्स आसीद्गायत्र्यभिधान्यभ्रमूधः ॥

बृहच्च रथन्तरं च द्वौ स्तनावास्तां यज्ञायज्ञियं च वामदेव्यं च द्वौ ॥

ओषधीरेव रथन्तरेण देवा अदुह्रन्व्यचो बृहता ॥

अपो वामदेव्येन यज्ञं यज्ञायज्ञियेन ॥

ओषधीरेवास्मै रथन्तरं दुहे व्यचो बृहत् ॥

अपो वामदेव्यं यज्ञं यज्ञायज्ञियं य वेद ॥

सोदक्रामत्सा वनस्पतीनागच्छत्तां वनस्पतयोऽघ्नत सा संवत्सरे समभवत्।

तस्माद्वनस्पतीनां संवत्सरे वृक्णमपि रोहति वृश्चतेऽस्याप्रियो भ्रातृव्यो य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा पितॄनागच्छत्तां पितरोऽघ्नत सा मासि समभवत्।

तस्मात्पितृभ्यो मास्युपमास्यं ददति प्र पितृयाणं पन्थां जानाति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा देवानागच्छत्तां देवा अघ्नत सार्धमासे समभवत्।

तस्माद्देवेभ्योऽर्धमासे वषट्कुर्वन्ति प्र देवयानं पन्थां जानाति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा मनुष्याशनागच्छत्तां मनुष्या अघ्नत सा सद्यः समभवत्।

तस्मान्मनुष्येभ्य उभयद्युरुप हरन्त्युपास्य गृहे हरन्ति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सासुरानागच्छत्तामसुरा उपाह्वयन्त माय एहीति।

तस्या विरोचनः प्राह्रादिर्वत्स आसीदयस्पात्रं पात्रम्।

तां द्विमूर्धार्त्व्योधोक्तां मायामेवाधोक्।

तां मायामसुरा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा पितॄनागच्छत्तां पितर उपाह्वयन्त स्वध एहीति।

तस्या यमो राजा वत्स आसीद्रजतपात्रं पात्रम्।

तामन्तको मार्त्यवोऽधोक्तां स्वधामेवाधोक्।

तां स्वधां पितर उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा मनुष्यानागच्छत्तां मनुष्या उपाह्वयन्तेरावत्येहीति।

तस्या मनुर्वैवस्वतो वत्स आसीत्पृथिवी पात्रम्।

तां पृथी वैन्योधोक्तां कृषिं च सस्यं चाधोक्।

ते कृषिं च सस्यं च मनुष्या उप जीवन्ति कृष्टराधिरुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा सप्तऋषीनागच्छत्तां सप्तऋषय उपाह्वयन्त ब्रह्मण्वत्येहीति।

तस्याः सोमो राजा वत्स आसीच्छन्दः पात्रम्।

तां बृहस्पतिराङ्गिरसोधोक्तां ब्रह्म च तपश्चाधोक्।

तद्ब्रह्म च तपश्च सप्तऋषय उप जीवन्ति ब्रह्मवर्चस्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा देवानागच्छत्तां देवा उपाह्वयन्तोर्ज एहीति।

तस्या इन्द्रो वत्स आसीच्चमसः पात्रम्।

तां देवः सविताधोक्तामूर्जामेवाधोक्।

तामूर्जां देवा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा गन्धर्वाप्सरस आगच्छत्तां गन्धर्वाप्सरस उपाह्वयन्त पुण्यगन्ध एहीति।

तस्याश्चित्ररथः सौर्यवर्चसो वत्स आसीत्पुष्करपर्णं पात्रम्।

तां वसुरुचिः सौर्यवर्चसोधोक्तां पुण्यमेव गन्धमधोक्।

तं पुण्यं गन्धं गन्धर्वाप्सरस उप जीवन्ति पुण्यगन्धिरुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सेतरजनानागच्छत्तामितरजना उपाह्वयन्त तिरोध एहीति।

तस्याः कुबेरो वैश्रवणो वत्स आसीदामपात्रं पात्रम्।

तां रजतनाभिः काबेरकोधोक्तां तिरोधामेवाधोक्।

तां तिरोधामितरजना उप जीवन्ति तिरो धत्ते सर्वं पाप्मानमुपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

सोदक्रामत्सा सर्पानागच्छत्तां सर्पा उपाह्वयन्त विषवत्येहीति।

तस्यास्तक्षको वैशालेयो वत्स आसीदलाबुपात्रं पात्रम्।

तां धृतराष्ट्र ऐरावतोधोक्तां विषमेवाधोक्।

तद्विषं सर्पा उप जीवन्त्युपजीवनीयो भवति य एवं वेद ॥

तद्यस्मा एवं विदुषेऽलाबुनाभिषिञ्चेत्प्रत्याहन्यात् ॥

न च प्रत्याहन्यान्मनसा त्वा प्रत्याहन्मीति प्रत्याहन्यात् ॥

यत्प्रत्याहन्ति विषमेव तत्प्रत्याहन्ति ॥

विषमेवास्याप्रियं भ्रातृव्यमनुविषिच्यते य एवं वेद ॥

श्रमेण तपसा सृष्टा ब्रह्मणा वित्तर्ते श्रिता ॥

सत्येनावृता श्रिया प्रावृता यशसा परीवृता ॥

स्वधया परिहिता श्रद्धया पर्यूढा दीक्षया गुप्ता यज्ञे प्रतिष्ठिता लोको निधनम् ॥

ब्रह्म पदवायं ब्राह्मणोऽधिपतिः ॥

तामाददानस्य ब्रह्मगवीं जिनतो ब्राह्मणं क्षत्रियस्य ॥

अप क्रामति सूनृता वीर्यं पुण्या लक्ष्मीः ॥

ओजश्च तेजश्च सहश्च बलं च वाक्चेन्द्रियं च श्रीश्च धर्मश्च ॥

ब्रह्म च क्षत्रं च राष्ट्रं च विशश्च त्विषिश्च यशश्च वर्चश्च द्रविणं च ॥

आयुश्च रूपं च नाम च कीर्तिश्च प्राणश्चापानश्च चक्षुश्च श्रोत्रं च ॥

पयश्च रसश्चान्नं चान्नाद्यं चर्तं च सत्यं चेष्टं च पूर्तं च प्रजा च पशवश्च ॥

तानि सर्वाण्यप क्रामन्ति ब्रह्मगवीमाददानस्य जिनतो ब्राह्मणं क्षत्रियस्य ॥

सैषा भीमा ब्रह्मगव्यघविषा साक्षात्कृत्या कूल्बजमावृता ॥

सर्वाण्यस्यां घोराणि सर्वे च मृत्यवः ॥

सर्वाण्यस्यां क्रूराणि सर्वे पुरुषवधाः ॥

सा ब्रह्मज्यं देवपीयुं ब्रह्मगव्यादीयमाना मृत्योः पड्वीष आ द्यति ॥

मेनिः शतवधा हि सा ब्रह्मज्यस्य क्षितिर्हि सा ॥

तस्माद्वै ब्राह्मणानां गौर्दुराधर्षा विजानता ॥

वज्रो धावन्ती वैश्वानर उद्वीता ॥

हेतिः शफानुत्खिदन्ती महादेवोपेक्षमाणा ॥

क्षुरपविरीक्षमाणा वाश्यमानाभि स्फूर्जति ॥

मृत्युर्हिङ्कृण्वत्युग्रो देवः पुच्छं पर्यस्यन्ती ॥

सर्वज्यानिः कर्णौ वरीवर्जयन्ती राजयक्ष्मो मेहन्ती ॥

मेनिर्दुह्यमाना शीर्षक्तिर्दुग्धा ॥

सेदिरुपतिष्ठन्ती मिथोयोधः परामृष्टा ॥

शरव्या मुखेऽपिनह्यमान ऋतिर्हन्यमाना ॥

अघविषा निपतन्ती तमो निपतिता ॥

अनुगच्छन्ती प्राणानुप दासयति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यस्य ॥

वैरं विकृत्यमाना पौत्राद्यं विभाज्यमाना ॥

देवहेतिर्ह्रियमाणा व्यृद्धिर्हृता ॥

पाप्माधिधीयमाना पारुष्यमवधीयमाना ॥

विषं प्रयस्यन्ती तक्मा प्रयस्ता ॥

अघं पच्यमाना दुःष्वप्न्यं पक्वा ॥

मूलबर्हणी पर्याक्रियमाणा क्षितिः पर्याकृता ॥

असंज्ञा गन्धेन शुगुद्ध्रियमाणाशीविष उद्धृता ॥

अभूतिरुपह्रियमाणा पराभूतिरुपहृता ॥

शर्वः क्रुद्धः पिश्यमाना शिमिदा पिशिता ॥

अवर्तिरश्यमाना निरृतिरशिता ॥

अशिता लोकाच्छिनत्ति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यमस्माच्चामुष्माच्च ॥

तस्या आहननं कृत्या मेनिराशसनं वलग ऊबध्यम् ॥

अस्वगता परिह्णुता ॥

अग्निः क्रव्याद्भूत्वा ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यं प्रविश्यात्ति ॥

सर्वास्याङ्गा पर्वा मूलानि वृश्चति ॥

छिनत्त्यस्य पितृबन्धु परा भावयति मातृबन्धु ॥

विवाहां ज्ञातीन्त्सर्वानपि क्षापयति ब्रह्मगवी ब्रह्मज्यस्य क्षत्रियेणापुनर्दीयमाना ॥

अवास्तुमेनमस्वगमप्रजसं करोत्यपरापरणो भवति क्षीयते ॥

य एवं विदुषो ब्राह्मणस्य क्षत्रियो गामादत्ते ॥

क्षिप्रं वै तस्याहनने गृध्राः कुर्वत ऐलबम् ॥

क्षिप्रं वै तस्यादहनं परि नृत्यन्ति केशिनीराघ्नानाः पाणिनोरसि कुर्वाणाः पापमैलबम् ॥

क्षिप्रं वै तस्य वास्तुषु वृकाः कुर्वत ऐलबम् ॥

क्षिप्रं वै तस्य पृच्छन्ति यत्तदासी३दिदं नु ता३दिति ॥

छिन्ध्या च्छिन्धि प्र च्छिन्ध्यपि क्षापय क्षापय ॥

आददानमाङ्गिरसि ब्रह्मज्यमुप दासय ॥

वैश्वदेवी ह्युच्यसे कृत्या कूल्बजमावृता ॥

ओषन्ती समोषन्ती ब्रह्मणो वज्रः ॥

क्षुरपविर्मृत्युर्भूत्वा वि धाव त्वम् ॥

आ दत्से जिनतां वर्च इष्टं पूर्तं चाशिषः ॥

आदाय जीतं जीताय लोकेमुष्मिन्प्र यच्छसि ॥

अघ्न्ये पदवीर्भव ब्राह्मणस्याभिशस्त्या ॥

मेनिः शरव्या भवाघादघविषा भव ॥

अघ्न्ये प्र शिरो जहि ब्रह्मज्यस्य कृतागसो देवपीयोरराधसः ॥

त्वया प्रमूर्णं मृदितमग्निर्दहतु दुश्चितम् ॥

वृश्च प्र वृश्च सं वृश्च दह प्र दह सं दह ॥

ब्रह्मज्यं देव्यघ्न्य आ मूलादनुसंदह ॥

यथायाद्यमसादनात्पापलोकान्परावतः ॥

एवा त्वं देव्यघ्न्ये ब्रह्मज्यस्य कृतागसो देवपीयोरराधसः ॥

वज्रेण शतपर्वणा तीक्ष्णेन क्षुरभृष्टिना ॥

प्र स्कन्धान्प्र शिरो जहि ॥

लोमान्यस्य सं छिन्धि त्वचमस्य वि वेष्टय ॥

मांसान्यस्य शातय स्नावान्यस्य सं वृह ॥

अस्थीन्यस्य पीडय मज्जानमस्य निर्जहि ॥

सर्वास्याङ्गा पर्वाणि वि श्रथय ॥

अग्निरेनं क्रव्यात्पृथिव्या नुदतामुदोषतु वायुरन्तरिक्षान्महतो वरिम्णः ॥

सूर्य एनं दिवः प्र णुदतां न्योषतु ॥