तस्यौदनस्य बृहस्पतिः शिरो ब्रह्म मुखम् ॥

द्यावापृथिवी श्रोत्रे सूर्याचन्द्रमसावक्षिणी सप्तऋषयः प्राणापानाः ॥

चक्षुर्मुसलं काम उलूखलम् ॥

दितिः शूर्पमदितिः शूर्पग्राही वातोऽपाविनक् ॥

अश्वाः कणा गावस्तण्डुला मशकास्तुषाः ॥

कब्रु फलीकरणाः शरोऽभ्रम् ॥

श्याममयोऽस्य मांसानि लोहितमस्य लोहितम् ॥

त्रपु भस्म हरितं वर्णः पुष्करमस्य गन्धः ॥

खलः पात्रं स्फ्यावंसावीषे अनूक्ये ॥

आन्त्राणि जत्रवो गुदा वरत्राः ॥

इयमेव पृथिवी कुम्भी भवति राध्यमानस्यौदनस्य द्यौरपिधानम् ॥

सीताः पर्शवः सिकता ऊबध्यम् ॥

ऋतं हस्तावनेजनं कुल्योपसेचनम् ॥

ऋचा कुम्भ्यधिहितार्त्विज्येन प्रेषिता ॥

ब्रह्मणा परिगृहीता साम्ना पर्यूढा ॥

बृहदायवनं रथन्तरं दर्विः ॥

ऋतवः पक्तार आर्तवाः समिन्धते ॥

चरुं पञ्चबिलमुखं घर्मोभीन्धे ॥

ओदनेन यज्ञवचः सर्वे लोकाः समाप्याः ॥

यस्मिन्त्समुद्रो द्यौर्भूमिस्त्रयोऽवरपरं श्रिताः ॥

यस्य देवा अकल्पन्तोच्छिष्टे षडशीतयः ॥

तं त्वौदनस्य पृच्छामि यो अस्य महिमा महान् ॥

स य ओदनस्य महिमानं विद्यात् ॥

नाल्प इति ब्रूयान्नानुपसेचन इति नेदं च किं चेति ॥

यावद्दाताभिमनस्येत तन्नाति वदेत् ॥

ब्रह्मवादिनो वदन्ति पराञ्चमोदनं प्राशीः३ प्रत्यञ्चा३मिति ॥

त्वमोदनं प्राशी३स्त्वामोदना३ इति ॥

पराञ्चं चैनं प्राशीः प्राणास्त्वा हास्यन्तीत्येनमाह ॥

प्रत्यञ्चं चैनं प्राशीरपानास्त्वा हास्यन्तीत्येनमाह ॥

नैवाहमोदनं न मामोदनः ॥

ओदन एवौदनं प्राशीत् ॥